Biedrzycka „epicka”

Dziennikarka, która nie potrafi wyrazić swoich myśli po polsku i zaśmieca język niepotrzebnymi anglicyzmami, nie nadaje się do tego zawodu.

epicki lit.
a) «właściwy epice, charakterystyczny dla epiki, traktujący temat rozlegle; opisowy, opowiadający»
 Utwór epicki.
 Wątek epicki.
 Pieśni, rapsody epickie.
 lit. Poemat epicki zob.  poemat w zn. 1.
 teatr. Teatr epicki zob.  teatr w zn. 4.
b) «odnoszący się do epika»
 Twórcy epiccy.

epika ‹fr. epique› lit. «podstawowy (obok liryki i dramatu) rodzaj literacki, obejmujący utwory narracyjne, których świat przedstawiony, ukształtowany w sposób fabularny, prezentowany jest przez narratora»
 Epika ludowa, rycerska.
 Arcydzieło epiki światowej.
 Epika prozaiczna «utwór narracyjny napisany prozą, np. nowela, powieść, opowiadanie»
 Epika wierszowana «utwór narracyjny mający formę wierszowaną, np. epos, poemat epicki»

Wpadka, o której napisała ta pani, to podanie przez czasopismo nieprawdziwej wiadomości. O takiej wpadce można powiedzieć po polsku, że była wielka, straszna, żenująca, kompromitująca, ale nie epicka.